ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΠΡΟΤΟΜΗΣ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΛΟΓΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΡΓΙΟΛΗ
Στις 18 Οκτωβρίου 2014 και ώρα 10.00΄ στην πλατεία “Γεωπόνου Νίκου Μαργιόλη” στον Υμηττό, με τη συμπλήρωση 25 ετών απο τον τραγικό, σε ώρα υπηρεσίας, θάνατο του γεωπόνου του Δήμου Υμηττού και ικανότατου σπηλαιολόγου της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας Νικου Μαργιολη, έγινε απο το Δήμο Δάφνης – Υμηττού η αποκάλυψη της προτομής του. Αυτή είναι τοποθετημένη πάνω σε δύο όγκους Πεντελικού λευκού μαρμάρου. Ας σημειωθεί ότι το όνομα του αείμνηστου μέλους, φίλου και συνεργάτη της Ε.Σ.Ε. είχε δοθεί και στο παρακείμενο σπήλαιο.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ:
Ο Νίκος Μαργιόλης γεννήθηκε στον Υμηττό στις 15 Σεπτεμβρίου 1960 και είχε γονείς τον Δημήτρη (Τάκη)από το Σκαμνέλι Ζαγορίου Ιωαννίνων και την Κωνσταντίνα (Ντίνα) από την Αθήνα, αδερφή την Πέπη, που είναι παντρεμένη με τον Λάζαρο Κουσουρή από το Σκαμνέλι.
Έζησε στον Υμηττό στην οδό Καισαρείας και μαθήτευσε σε Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο στον Υμηττό.
Από παιδί αγαπούσε με πάθος τα φυτά και γενικά την φύση και τον αθλητισμό (μπάσκετ – Αμύντας, βόλει – Ηρακλής Θεσσαλονίκης, ποδηλασία, ορειβασία, σπηλαιολογία). Το γεγονός αυτό τον έκανε να επιλέξει και να σπουδάσει Γεωπονία στην Θεσσαλονίκη, με ενδιαφέρον για τις βιολογικές καλλιέργειες και τον αγροτοτουρισμό.
Ήταν ενεργό μέλος της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας (ΕΣΕ), πολύτιμος συνεργάτης και συνάδελφος στις σπηλαιολογικές και ορειβατικές εξορμήσεις, όπως έλεγαν συναθλητές του. Έχει επισκεφθεί – ερευνήσει πλήθος σπηλαίων στο Ζαγόρι, την Κρήτη και αλλού.
Επίσης ήταν μέλος του ορειβατικού συλλόγου Αχαρνών.
Μετά το πτυχίο του, υπηρέτησε σαν οδηγός αυτοκινήτων, στο Στρατό Ξηράς.
Στη συνέχεια όταν απολύθηκε, εργάστηκε μερικές φορές ως οδηγός ταξί νυχτερινές ώρες και μετά γράφτηκε στον ΟΑΕΔ ως άνεργος.
Το 1985 και με Δήμαρχο τον αεί,μνηστο Ανδρέα Λεντάκη, προσλήφθηκε σαν γεωπόνος στον Δήμο Υμηττού, με πρόγραμμα ΟΑΕΔ, όπου στην συνέχεια μονιμοποιήθηκε. Από την θέση του στο Δήμο Υμηττού, με πρόγραμμα και μεθοδικότητα, δημιούργησε χώρους πρασίνου σε πλατέιες και δρόμους του Υμηττού και γενικά έδινε τις κατάλληλες οδηγίες προς τους δημότες για τα λουλούδια και πράσινο τους και εκτός ωρών εργασίας αφιλοκερδώς.
Ενήργησε για την αναμόρφωση του άλσους «¶ρη Αλεξάνδρου» με την διαμόρφωση του, φύτευση λουλουδιών και θάμνων, αυτόματο πότισμα και πυροπροστασία, όπως και δημιουργία καθιστικών και λοιπών εγκαταστάσεων.
Επίσης αναμόρφωσε το άλσος «Αγ. Πέτρου και Παύλου» με φύτευση λουλουδιών και θάμνων, αυτόματο πότισμα και διαμόρφωση των μονοπατιών του.
Σαν σπηλαιολόγος, εισηγήθηκε την αξιοποίηση του σπηλαίου στα πρώην νταμάρια ΕΛΚΟ.
Ο Νίκος ήταν το χαμογελαστό παιδί, όπως τον έλεγαν οι Υμηττιώτες, ο φιλότιμος, εργατικός, ακούραστος και δραστήριος, όπως περιγράφεται από τον τότε τύπο της περιοχής.
Αυτές του οι χάρες αποδεικνύονται και από την έντονη παρουσία του όπου και αν βρισκόταν, προσπαθώντας πάντα να επιλύσει ή αναδείξει κάποιο θέμα ή χώρο και από τα εξής γεγονότα:
1.Το σπήλαιο στα νταμάρια είχε ανακαλυφθεί περίπου το 1960, δηλαδή 25 χρόνια πριν κατά τις εργασίες εξορίξεων της ΕΛΚΟ, αλλά κανένας δεν είχε από τότε ενδιαφερθεί.
Από την θέση του και σαν σπηλαιολόγο,ς εισηγήθηκε στον αείμνηστο Δήμαρχο Ανδρέα Λεντάκη, την αξιοποίηση του σπηλαίου και έκανε ενέργειες αρμοδίως, με αποτέλεσμα η Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία να συμφωνήσει ώστε να αναδειχθεί και το ιδιαίτερο κάλλος του.
Αργότερα η αξιοποίηση του σπηλαίου συμπεριλήφθηκε στην εγκριθείσα προμελέτη αξιοποίησης του χώρου των νταμαριών, που είχε ζητήσει με διαγωνισμό ο Δήμος Υμηττού.
Το σπήλιο αυτό, η Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία και ο Δήμος Υμηττού, τιμώντας την μνήμη του Νίκου Μαργιόλη, μετά από ομόφωνες αποφάσεις, το ονόμασαν «Σπήλαιο Νίκου Μαργιόλη».
- Στον Βαρνάβα Αττικής, ένα απλό χωράφι των γονιών του, το έκανε ζηλευτό δενδρώνα και πέτυχε να αξιοποιηθεί η περιοχή.
Η κοινότητα Βαρνάβα, μετά από αίτημα των κατοίκων της περιοχής, τιμώντας την μνήμη του, ονόμασε τον ασφαλτοστρωμένο πλέον δρόμο, που ενώνει τον κεντρικό δρόμο Αγ. Ιωάννη με την περιοχή, οδός Νίκου Μαργιόλη .
- Στο Σκαμνέλι Ζαγορίου σε υψόμετρο 1.150 μέτρων, εκεί γεννήθηκε ο πατέρας του, όπου από τα παιδικά του χρόνια τα καλοκαίρια ζούσε και είχε εξοικειωθεί με τα βουνά και την φύση που τόσο αγάπησε, για να αξιοποιήσει τον χώρο μιας παλιάς παραδοσιακής βρύσης με ποτίστρα στην άκρη του επαρχειακού δρόμου, 1000 μέτρα από το χωριό, γεωπόνος πλέον, είχε φυτέψει δύο, πανέμορφα σήμερα, πλατάνια και που στην συνέχεια ο χώρος διαμορφώθηκε και συμπληρώθηκε με κιόσκι. Σήμερα το μέρος αποτελεί χώρο περισσού κάλλους, περιπάτου και ανάπαυσης.
Η κοινότητα Σκαμνελίου, τιμώντας την μνήμη του, την ονόμασε Βρύση Γεωπόνου Νίκου Μαργιόλη.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΥΜΒΑΝΤΟΣ
Σαν αρμόδιος, μετά από αίτηση δημοτών Υμηττού, έκανε όλες τις ενέργειες για να εγκριθεί η κοπή τριών πανύψηλων και γερασμένων ευκαλύπτων, που τα κλαδιά τους ήταν επικίνδυνα επάνω από τους δρόμους.
Στις 18 Οκτωβρίου 1989 επί Δημαρχίας κυρίας Βιτωράκη, ξεκίνησε, με την συνδρομή δύο γερανών, που είχαν ενοικιασθεί από τον Δήμο, η διαδικασία για την κοπή του πρώτου ευκαλύπτου, στην οδό Μορκεντάου, στο κάτω μέρος της πλατείας.
Σε αντιπαράθεση με τον Δήμο, είχαν συγκεντρωθεί αρεκτά άτομα αντιτιθέμενα στην κοπή του δέντρου, με αποτέλεσμα το ορισμένο προσωπικοό του Δήμου, να μην λαμβάνει μέρος στην κοπή.
Τότε ο υπερφιλότιμος, όπως χαρακτηρίζεται από τον τύπο της εποχής, Νίκος Μαργιόλης, σκεπτόμενος το σημαντικό οικονομικό κόστος που στοίχιζε στο ταμείο του Δήμου, η ενοικίαση των γερανών, καλούσε επίμονα να τον ακουλουθήσει κάποιος εργάτης, για να μην καθυστερήσει το έργο.
Τέλος και με προτροπή της ευρισκομένης εκεί Δημάρχου, αποφάσισε να επιληφθεί ό ίδιος, βοηθούμενος από τον εθελοντή εργάτη – κηπουρό του Δήμου, Μιχάλη Βλαντζή.
Στην προσπάθεια του για να κόψει τον δεμένο και συγκρατούμενο, από τον γερανό, κλώνο, αυτός κτύπισε το αιωρούμενο καλάθι εργασίας, με αποτέλεσμα την μοιραία θανατηφόρο πτώση του Νίκου Μαργιόλη και τον βαρύτατο τραυματισμό του Μιχάλη Βλαντζή.
Το 1991, επί Δημαρχίας κ. Αργιανά, ο Δήμος αποφάσισε να ονομάσει την πλατεία που βρίσκεται στην οδό Χρυσοστόμου Σμύρνης και Μορκεντάου, σε πλατεία Γεωπόνου Νίκου Μαργιόλη.
