06/01/2010: Ερευνα Πεδίου Ε.Σ.Ε. – Σπηλαιοβάραθρο Σταυροκοράκι
Στις 06/01/2010 τα μέλη της Ε.Σ.Ε. Λαμπρακόπουλος Θωμάς και Σωτήρης Γιάννης με τη βοήθεια του Σωτήρη Παναγιώτη( Φοιτητή) επισκεφθήκαμε για ακόμα μια φορά το Σπ.Βα.Σταυροκοράκι.
Για το σπήλαιο έχει γίνει ήδη παλαιότερα σύντομη αναφορά στην Ε.Σ.Ε. μαζί με το Σπ.Σταυροκοράκι το οποίο βρίσκεται στο ίδιο ύψωμα αλλά στην βόρεια πλευρά του.
Η προσέγγιση του γίνεται αρχικά οδικώς από Ανω Σούλι Μαραθώνος όπου και στρίβουμε για Αγ. Ραφαήλ. Ο δρόμος γρήγορα γίνεται χωματόδρομος και στην διχάλα που αριστερά πάει για την Μονή εμείς πάμε δεξιά. Ανηφορίζοντας βλέπουμε το ύψωμα Σταυροκοράκι.
Εάν δεν έχουμε ψηλό όχημα το αφήνουμε στην αρχή της κατηφόρας. Το Σπηλαιοβάραθρο βρίσκεται στην Νότια πλευρά του υψώματος στα 310 μέτρα υψόμετρο περίπου και έχουμε θέα το κωπηλατοδρόμιο και τον κόλπο Μαραθώνα στα αριστερά και εμπρός και δεξιά το ύψωμα Στράτη όπου και άλλα δύο Σπηλαιοβάραθρα για τα οποία επίσης έχουν γίνει αναφορές στην Ε.Σ.Ε.
Η πορεία με τα πόδια είναι περίπου 20 λεπτά. Τα υλικά βάρους 50 κιλών μοιράστηκαν σχεδόν στα ίσα γιατί ο σάκος του Παναγιώτη ήταν λίγο πιο βαρύς από τους άλλους δύο.
Μετά από σύντομη προσπάθεια διάνοιξης του βράχου και αφού είχαν ετοιμαστεί όλα ώστε όποιος μπεί να έχει όλη την βοήθεια από τους έξω και στη κατάβαση και στην ανάβαση ο Παναγιώτης κατάφερε με δυσκολία να περάσει το στένωμα και να δει την συνέχεια.
Δυστυχώς από κάποιο σημείο και μετά η διάκλαση είναι πολύ στενή για να υπάρχει δυνατότητα συνέχισης. Ο Παναγιώτης με αρκετή εμπειρία στον βράχο έκρινε ότι είναι πολύ πιθανό να σφηνώσει όποιος προσπαθήσει να συνεχίσει πιο μέσα.
Το Σπηλαιοβάραθρο έχει βάθος τουλάχιστον 20 μέτρα.Το πρώτο κατακόρυφο κατέβασμα είναι 4 μέτρα περίπου , μετά υπάρχει κατηφορικό στένωμα μήκους περίπου 4 μέτρων και μετά άλλο κατακόρυφο στενό κατέβασμα για άλλα 4 μέτρα για το οποίο υπάρχει στένωμα με γωνία 90 μοιρών. Μετά γίνεται πολύ στενό. Υπάρχει κυκλοφορία αέρα και ακούγονται νυχτερίδες.
Η αρχική επίσκεψη και ανακάλυψη του νέου Σπηλαιοβάραθρου είχε γίνει στις 16/12/2007 μετά από έρευνα στην περιοχή .
Ακολούθησαν πάρα πολλές επισκέψεις αυτά τα δύο χρόνια για να βγούν οι πέτρες που είχαν πέσει και για να γίνει διάνοιξη του βράχου με σφυρί και καλέμι. Η διάνοιξη επιταχύνθηκε με τη χρήση επαναφορτιζόμενου κρουστικού πιστολέτου και τον τελευταίο μήνα με το σετ διάνοιξης το οποίο χρησιμοποιήθηκε σε στένωμα με τον χρήστη πολύ κοντά περίπου 100 φορές με επιτυχία 80%. Χρησιμοποιήθηκαν 6 διαφορετικοί τύποι καψυλίων.
Μπορεί η διάνοιξη να μην έδωσε την συνέχεια και την πρόσβαση για μεγάλο θάλαμο όπως περιμέναμε όμως σίγουρα ήταν ένα μάθημα δύσκολης διάνοιξης, επιμονής, υπομονής, συνεργασίας και όχι μόνο.
Στην τεράστια προσπάθεια που καταβλήθηκε αυτά τα δύο χρόνια κατά διαστήματα βοήθησαν επίσης οι Καδδάς Παύλος ,Τσαλίκογλου Θεολόγος, Φύτιζα Ρόζα , Παπαπολυμέρου Στέφανος, Λιακόπουλος Ηλίας.
Ειδικά πρέπει να ευχαρίστησω τον Λαμπρακόπουλο Θωμά για την τεράστια υπομονή του την βοήθεια του στην μεταφορά εξοπλισμού την προσωπική του χειρωνακτική εργασία αλλά και τη μεγάλη συμβολή του σε εξοπλισμό αλλά και στα υπέρογκα έξοδα κίνησης ίσως τα περισσότερα που έχουν ξοδευτεί για την εξερεύνηση ενός μόνο σπηλαίου.Πέρα από αυτά όμως μου έσωσε και τη ζωή.
Κατά την πορεία της διάνοιξης μετά από κακό υπολογισμό και άσχημη αρχική τοποθέτηση του σώματος είχα σφηνώσει σε πολύ επικίνδυνο και δύσκολο σημείο και ο Θωμάς με μεγάλη προσπάθεια κατάφερε να με απελευθερώσει.
Μπορεί το Σπηλαιοβάραθρο αυτό να μην έχει προς το παρόν μεγάλο ενδιαφέρον σπηλαιολογικά αλλά έχει ήδη μεγάλη ιστορία.
Κείμενο – Φωτογραφίες (Γιάννης Σωτήρης)
